Ik was pas twaalf

Zakelijke gegevens

De titel van het boek: Ik was pas twaalf

De naam van de auteur is : Nathalie Schweighoffer   

Het boek is uitgegeven in: 2005

De uitgeverij: M&P. ISBN 90-6590-716-5 in opdracht van de V&D

Samenvatting van het boek

Nathalie is 12 jaar wanneer haar vader elke avond bij haar op de kamer komt en haar aanraakt op plekken waar zij niet van gediend is, het maakt niet uit wat ze zegt haar vader gaat gewoon door. Elke avond staat hij daar in zijn kamerjas, meer kleren trekt Nathalie keer op keer aan als ze naar bed gaat. Het wordt telkens moeilijker om zich goed te gedragen tegenover haar vader, moeder en zusje en broertje omdat ze weet dat het fout is maar het moet ‘hun geheimpje’ blijven zij haar vader. Nathalie heeft een vriendje Frank haar vader begint haar daarover te ondervragen wilt weten wat ze doen waar hij haar aanraakt enz. maar ze is daar nog helemaal niet mee bezig haar vader snapt dat niet hij beweert dat zij en Frank het hadden gedaan en hij zei dat hij het kon gaan testen waar natuurlijk uiteindelijk uit bleek dat er niks gebeurt was tussen hun. Het wordt van kwaad tot erger, uiteindelijk word Nathalie meegenomen naar de badkamer en wordt ze verkracht op de wasmachine. Vreselijk vies voelde ze zich, huilen deed ze keer op keer. Elke keer als ze niet meewerkte werd ze geslagen met haar vaders broekriem, het ergste was nog dat die riem een cadeau was van haar en haar zusje. 3 x in de week werd ze ’s nachts wakker gemaakt om aan haar vader een plezier te doen. Het was een marteling voor haar, ze voelde zich vreselijk. Op allerlei manieren probeerde ze zich beter te voelen ze wou zelfs gewoon voor een vrachtwagen gaan springen. Toen ze 13 waren hadden ze besloten te verhuizen naar een dorpje 50 km verderop met een kruidenierszaakje waar haar moeder kon gaan werken. Haar vader vond het natuurlijk geen slecht idee hij deed de verhuizing met behulp van Nathalie. Als Nathalie ergens een hekel aan had was het aan wasmachines én natuurlijk aan het geluid van haar vaders auto de Mercedes. Toen ze de laatste dingen wouden ophalen moest Nathalie mee, er lag nog een matras op de grond en natuurlijk was haar vader weer wat van plan. De dagen die daarop volgden waren oke, haar moeder was alleen niet gelukkig dat kon je zien, vader had beloofd haar te helpen maar is te druk aangezien hij elke dag moet rijden naar zijn kantoor. Op een dag zegt die tegen Nathalie haar moeder dat Nathalie meemoet naar kantoor omdat ze facturen en brieven moest schrijven (ze was de beste van de klas ze liep voor op alles,dus dit soort dingen waren makkelijk). Natuurlijk vond haarmoeder het eigenlijk niet goed maar vader is de baas in huis. Nathalie moest de facturen/brieven afmaken en dan moest ze maar weer doen wat haar vader wou. Foto’s maken van elkaar en anders werd ze weer geslagen met de riem. Op haar nieuwe school ontmoette ze wel een leuk meisje, ze had een leuke buurvrouw en die begon haar een beetje door te hebben die begon ook over incest . Met haar moeder ging het telkens slechter, haar zusje werd ouder ze konden al over meer met elkaar praten maar nog steeds niet ‘het’ onderwerp. Ze ontmoette een jongen Bruno, die haar vriendje werd. Dit kwam precies op het goede moment ze moest van haar vader al naar de bar gaan om een scharrel te zoeken om het mee te doen omdat ze niet ongesteld was, als ze dan zwanger was moest ze diegene maar de schuld geven. Bruno was een veel betere dekmantel voor haar vader. Ook Bruno merkte wel dat er iets niet klopte toen ze de eerst keer de ‘liefde bedreven’ zoals haar vader het noemde was ze afstandelijk ze reageerde er raar op en ze kon er geen normaal antwoord op geven waarom. Haar vader liet een kantoor maken in het nieuwe huis zodat hij niet zo vaak weg hoefde. Het werd een kantoor waar je niks hoorde het was geluidsdicht voor de wereld buiten het kantoor. Hij kon daar alles doen met Nathalie wat hij wou zonder dat iemand het maar door zal hebben. Het ging gewoon door ondanks dat Nathalie een vriendje had. Ze werd nog steeds met de riem geslagen en moest nou ook al pornofilms gaan kijken. Ze probeerde alles om naar Engeland gestuurd te worden make-up dragen daar had haar vader een hekel aan, en samen met hem roken, hij met zijn eeuwige Gauloises. Ook begon haar vader erover dat ze het met zijn vrienden moet doen. En ik kan wel achter elke zin gaan zetten: ze heeft het telkens geprobeerd te stoppen want zo staat het in het boek ook, ze heeft er alles aan gedaan ze werd gewoon gemarteld. Eindelijk naar alle martelingen kreeg ze als ze 2 dagen/nachten lang bij haar vader bleef de toestemming om met Chantal 1 week weg te gaan samen met haar zusje en broertje. Het was de tijd van haar leven ze hield van de zee de zevende golf hier wou ze heen met Bruno. Toen ze thuis was, was de spanning om te snijden iedereen werd meteen afgeblaft door haar vader. Die nacht hoorde Nathalie haar vader op de gang, die ging naar haar zusjes kamer ze hoorde haar zusje: nee papa hou op. Toen hoorde ze de deur weer dichtgaan, ja haar zusje was onderhand 14 dat is te oud om het nog bij te proberen. Zij is veilig ik niet. Het werd telkens erger en haar vader was niet meer om uit te houden, er waren mensen bij hun thuis, Nathalie haar moeder liep langs en Nathalie zei dat ze het niet meer aankon haar moeder beval alle 3 de kinderen hun spullen te pakken ze renden naar buiten pakten de auto en wouden net wegrijden toen de auto van een vriend van haar vader de wegversperde. Haar vader trok de deur open en beval dat ze naar binnen gingen. De volgende dag naar wat geschreeuw heen en weer zijn ze zodra haar vader weg was naar werk weggegaan met Chantal. Ze waren vrij, opeens kwam alles eruit bij Chantal alles wat op haar hart lacht vertelde ze. Daarna aan haar moeder, samen hebben ze haar vader aangegeven wegens incest. Met veel gedoe (van de kinderrechter naar de politie van de politie naar de officier van justitie) mocht ze haar verhaal kwijt bij de politieagente die overigens erg aardig was. Ze kwam een paar keer oog in oog te staan met haar vader, die glashard ontkende hij had familieleden meegenomen die voor hem getuigen; ‘hij was een geweldige echtgenoot’ ‘zorgt goed voor zijn kinderen’ ‘al is het waar, dan zou Nathalie het zelf ook gewild hebben’. Nathalie werd woedend van binnen. Na een paar weken moest ze weer op gesprek komen want haar vader had gezegd dat hij tattoo’s had en dat Nathalie van 1 tattoo nooit kon weten dat hij hem had tenzij ze hadden gedaan wat zij beweerde. Dus ze werd ondervraagd; en ze wist het antwoord dat had haar vader niet gedacht. Ze heeft hard gezegd dat ze gewoon wou dat hij kapot ging. Bruno en haar moeder en haar zus hebben voor haar getuigen. Dit hele boek ging er gewoon om dat zij wou vertellen hoe haar leven was, dat je niet meteen moet opgeven als je denkt dat er iets met iemand aan de hand is. Waarom zou iemand zomaar opeens even als een open boek vertellen hoe het gaat. Soms moet je door de blaar heen prikken. Dit boek is voor de meisjes die ditzelfde probleem hebben en niet weten wat ermee te doen.

Over de auteur

Het is erg moeilijk iets over de auteur te vertellen ( en te vinden op het internet) aangezien ze haar leven in het boek heeft verteld. Maar wat ik ervan uit opmaakte was het dat Nathalie een normaal meisje was met een normaal leven totdat haar vader haar op een leeftijd van 12 en een half misbruikte en haar hele jeugd iets is wat ze voor altijd wilt vergeten.

Over het boek

Op de voorkant staat een meisje die naar beneden kijkt wat uit schaamte is neem ik aan. In het boek las je ook erg vaak dat ze zich schaamde.

Het boek is opgedragen aan alle meisjes die ook misbruikt worden zodat ze het tóch durven te zeggen dat ze niet net zoals haar 5 jaar lang wachten maar meteen actie ondernemen.

De plaatsen in het boek, de badkamer haar eigen kamer, het kantoor dat er speciaal voor gemaakt was zodat niemand ze kon horen.

Het verhaal heeft een open einde, je weet niet of de vader eerder uit de gevangenis komt, of hun 2 nog contact krijgen of zo.

Leeservaringen

Ik was bij mijn tante toen ik aan het nadenken was welk boek ik zou lezen voor mijn fictiedossier, ze gaf me dit boek wel waarschuwde ze me meteen dat ik wel zou kunnen schrikken en/of boos worden. Nou ze had helemaal gelijk, ik vond het een vreselijk boek, maar wel heel mooi om te lezen. Dat iemand zich nadat ze zoiets heeft meegemaakt zich toch durft te uiten. Ik vond het een erg bijzonder verhaal, ik had nog nooit van het boek gehoord. Het was wel een lastig boek, vanwege moeilijke woorden bijvoorbeeld. Het begin van het boek heb ik met afgrijzen gelezen, ik kon me gewoon niet voorstellen dat je vader zoiets met z’n eigen dochter kan doen. En dan nog niet eens bij 1 ook het andere zusje proberen. Dan ben je psychisch niet goed wijs BAH! Hoe ze het boek schreef al haar woede en verdriet werd in elke zin dat ze schreef verteld.

Verwerkingsopdracht

Ik heb voor de verwerkingsopdracht gekozen om ander slot aan het verhaal te maken.

In de tijd dat ‘het monster’ vast zat hebben ik mama en iedereen om ons heen er nog weer van alles aangedaan ze hebben wekenlang niks van de politie, rechter of officier van justitie gehoord. Ze waren radeloos want het ging er bij mij niet meer om dat m’n vader vast zat maar dat zijn schuld écht was bewezen. Dat ik met harde feiten aan kon zetten van dit en dit is gebeurt en dit is het bewijs ervan. Na maandenlang zoeken besloot ik in ons oude huis te gaan kijken, daar vond ik een foto die ik van ‘het monster’ moest maken, dit was geweldig hiermee kon ik hem pakken. En ik had gelijk, ‘het monster’ werd vrijgelaten maar kreeg een verbod van 10 km van ons en de familie zodat hij ons nooit maar dan ook nooit meer terug kon zien. Bruno en ik maakten het goed, hij steunde me door al mijn moeilijke tijden en iedereen om me heen nu ook sinds ze het weten..