Boek 3

Liever Chatten

  

1. Zakelijke gegevens

De titel van het boek is: Liever chatten

De naam van de auteur is: Ellen de Wachter.

De naam van uitgeverij: Van Holkema & Warendorf, Unieboek bv, houten. Het  jaar van verschijnen: 2002 en het boek heeft in totaal 120 bladzijdes (als je kijkt waar je begint met lezen blz. 5 tot 125)

2. Samenvatting.

Maarten = hoofdpersoon

Maria (Kelly) = vriendin die hij ontmoet via Racing Maniak spelletje

Racing Weirdo = ‘vriend’ die hij ontmoet op Racing Maniak

Davey & Mike = jongens uit de klas die Maarten pesten

Kees = een jongen uit zijn klas die erg goed kan luisteren en waarbij hij zit in de pauze.

 

Maarten zit bij Nederlands en zoals gewoonlijk zegt hij niets tot nauwelijks totdat zijn Nederlands leraar meneer De Bruin vroeg aan Maarten of hij het antwoord wou geven, Maarten wou antwoord geven maar hij kwam niet uit zijn woorden omdat hij een heel erg stotterprobleem heeft, iedereen lachte hem uit en deed hem na vooral Davey & Mike die er daarna ook uitgestuurd werden. Meneer De Bruin bood na de actie zijn excuses aan hij was vergeten dat hij de jongen met het ‘stotterprobleem’ was. Maarten kon niet wachten tot de school was afgelopen toen hij buiten kwam namen Davey en Mike hem nog even te grazen door hem nog eens na te praten zo snel als hij kon fietste hij naar huis. Toen hij thuis kwam was zijn moeder nog op het werk, hij startte de computer op en zocht games online op zo vond hij Racing Maniak een multiplayer spelletje waar je kon chatten. Toen hij zijn gegevens had ingevuld kwam hij in een chatroom terecht, hij zag allemaal rare fantasienamen en toen kreeg hij een uitnodiging van Racing Weirdo, het bleek al snel dat hij niet veel van het spelletje kon en Racing Weirdo typte, nog even oefenen zielenpoot. Nu durfde Maarten ook te reageren, dat had hij nooit gedacht maar als hij typte stotterde hij niet dus waarom niet. Maarten vroeg hoe je de spijkers kon laten vallen onder het spel, eerst kreeg hij geen reactie, even later wel van een zekere Kelly, ze praatten een tijdje Maarten vond wel dat ze een beetje raar typte maar hij snapte wat ze bedoelde dus vroeg hij waar ze vandaan kwam ze kwam gewoon uit Nederland, verder durfde hij er niet over te vragen misschien wou ze het er niet over hebben of zo. Ondertussen werden Kelly en Maarten nog een paar keer ruw onderbroken door andere medespelers met name Racing Weirdo en Speedy. Toen Kelly zei dat ze van de computer afging sprak Maarten met haar af, de volgende dag hetzelfde spel dezelfde tijd. De volgende dag op school in de pauze zat Maarten bij een paar jongens uit zijn klas die wel aardig waren, ze praatten over van alles maar telkens als Maarten erop wou reageren kreeg hij de kans niet hij werd onderbroken of de zin werd voor hem afgemaakt. De rest van de dag ging hetzelfde als normaal, toen hij uit was racete hij weer zo snel als hij kon naar huis zodat hij met Kelly kon praten. Toen hij thuis was startte hij zijn computer op en Racing Maniak hij zag tussen de chatnamen geen Kelly staan dus vroeg hij: Is er iemand hier die Kelly heet, hij had kunnen verwachten dat er mensen gingen reageren  maar daar had hij niet bij nagedacht. 10 minuten later was Kelly er nog niet, hij had heel erg lang achter zijn computer gezeten net toen hij even wegwas praatte Kelly, toen hij terugkwam reageerde hij meteen, ze bood haar excuses aan omdat ze zo laat was haar bus was kapot. Kelly vroeg waar hij woonde hij zei Zoetermeer en zo kwam hij erachter dat zij daar ook woonde. Toen kwam er iemand in het spel dat zichzelf ook Maarten noemde, en die zei allemaal dingen wat de echte Maarten nooit zou zeggen. Gelukkig voor Maarten zag Kelly dat in. Ondertussen deed Maarten nog even een spelletje met Racing Weirdo wat hij snel weer onderbrak bang dat Kelly weg zou zijn. Kelly zei dat ze ging eten en ze spraken volgende dag af, alleen dan wel ietsjes later. Maarten’s moeder vond dat hij te vaak achter de computer vertelde dus  zei de reden waarom hij er zoveel achter zat, toen hij terugliep naar de computer zag hij dat hij geen internet had. hij baalde dat hij Kelly’s e-mailadres niet had gevraagd daar moest hij de volgende keer aan denken als hij haar weer sprak. Maar dat gaat moeilijk als hij geen internet had, telkens ging hij kijken totdat hij weer internet had toen was het inmiddels alweer 11 uur hij verwachtte niet dat Kelly online zou zijn maar toch startte hij het racespel op. Hij praatte wat met Gonzales (Speedy) en toen kwam Kelly online die bleek ook geen internet gehad te hebben, ze praatten wat en toen kwam er een zekere BAD MAN bij die het een beetje verpestte, Maarten vroeg haar e-mailadres maar dat wou ze niet ze wou zijne, hij gaf z’n e-mailadres en niet veel later kreeg Maarten een heel raar mailtje wat hem niet lekker zat.. Was dit de echte Kelly wel vroeg hij zich af? Op dat moment kwam Maarten’s moeder binnen en die was ontzettend boos het was al half 12, zijn moeder liet hem niet uitpraten en hij moest meteen gaan slapen. De volgende dag kreeg hij ’s ochtends nauwelijks zijn ogen open en hij voelde zich op school niet goed in de pauze zat hij bij Kees aan tafel de 2 andere jongens van de laatste keer waren bij Davey en Mike aan tafel geschoven, zoals gewoonlijk zei Kees niet veel, dus Maarten vertelde het verhaal van Kelly en over het rare mailtje het enige wat Kees zei was: weetje zeker dat het niet iemand anders was? Die vraag heeft Maarten de hele dag bijgebleven hij had het gevoel dat hij Kelly kende, hij wist niet waarvan maar hij kon zich niet voorstellen dat zij zo zou praten. Toen hij uit was wou hij zo snel als hij kon naar huis maar hij werd tegengehouden door Davey en Mike die zijn weg blokkeerden en weer hem na gingen praten. Maarten gaf een klap naar achteren en die kwam in Davey’s nek, hij raakte uit balans en knalde tegen de paal van het fietsenrek op. Zo kon Maarten wegkomen. Hij was thuis en startte de computer op hij had een mail! Het was Kelly, deze keer de echte. Ze vertelde dat haar echte naam Maria was en dat ze dat niet op internet zei. Hij mailde terug of ze op een openbare plek wou afspreken zodat ze zich veilig zou voelen. Ze mailde terug dat ze dat leuk vond morgen half 4 in de bibliotheek, ook zei ze erbij dat ze het boek ‘de Droomboom’ bij zich had en dat ze hoopte dat hij niet teleurgesteld was als hij haar zou zien. Hij snapte niet waarom hij zou tegenvallen, dus vroeg hij haar nummer zodat ze van te voren even konden bellen en ze zei dat ze geen telefoon had. Hij zetten een liedje op een bandje voor haar zodat ze dat kon luisteren, en pas op het laatst dacht hij eraan zou ze teleurgesteld zijn over zijn stotteren? De volgende dag was de laatste schooldag van de week vrijdag, die middag zou hij Maria zien. Hij was al blij dat Davey en Mike niet op school waren. Maar toen kwam de meneer Van Steen wijk het lokaal binnen die hem even uit de les haalde, hij vroeg tot hoe laat hij les had, hij zei tot kwart over 3. Dan moest hij zich om half 4 melden bij Van Steenwijk, maar dan had hij de afspraak met Maria toen hij dat wou vertellen zei hij dat het niet lang zou duren. Het was kwart over 3 toen Maarten bij de conrector aankwam hij moest nog even wachten omdat de telefoon ging, toen hij had opgelegd vertelde hij meteen wat er aan de hand was, of hij Davey had geslagen aangezien hij een flinke plek in zijn nek had en zijn moeder school had gebeld. Hij vertelde dat ze hem pesten en dat ze hem er niet langslieten. Van Steenwijk zei dat woorden geen pijn deden een klap wel. Toen zei hij dat er wel wat te doen was aan dat stotteren, hij moest maar op stottertherapie gaan. Maarten vond dat belachelijk ze moesten hem toch nemen zoals hij was? Naar nog een tijdje een flutgesprek mocht Maarten weg, om 1 voor 4 kwam hij aan bij de bibliotheek hij was een half uur te laat! Zou ze er nog zijn? Even dacht hij dat hij haar zag maar dat was ze toch niet, toen hij ernaar vroeg zeiden ze dat er een meisje had gezeten maar die was naar een half uur weggegaan. Toen hij thuiskwam was zijn moeder aan de telefoon met Van Steenwijk zijn moeder verdedigde hem en zei dat zulke therapieën toch niet hielpen maar heeft zich uiteindelijk toch over laten halen. Toen ze klaar was met praten met Maarten vroeg ze aan hem over Maria ze zei weet ze het, hij liep boos weg naar zijn kamer en mailde Maria dat het hem speet dat hij te laat was en dat hij naar de conrector moet en dat ze elkaar net hadden gemist en dat er wat met hem was, hij was geen vlotte prater. Niet veel later mailde Maria terug dat er ook wat met haar was dus dat als hij geen vlotte prater was dat niks uitmaakte. Opnieuw spraken ze de volgende dag om half 2 af bij de slager met het lachende varken ervoor. De volgende dag was Maarten vroeg wakker hij ging even op Racing Maniak en praatte even met Weirdo hij vertelde haar dat hij een afspraak had met Maria om half 2. Die middag was hij er veel te vroeg en de zenuwen speelden op hij ging bij het bankje zitten dichtbij het varken. Er ging een oude vrouw naast hem zitten die een heel gesprek met hem ging aanknopen over dat hij vast wachtte op een meisje enzo. Toen zag hij haar, ze liep naar hem toe en ging naast hem zitten, Maarten wou zeggen ik heb iets voor je meegenomen er kwam een teleurstellende blik op Maria’s gezicht Maarten had het moeten weten, dat hij teleurstellend zou zijn maar toen begon Maria te praten ze sprak klinkers heel anders uit dan de bedoeling was en ze zei: Ik ben doofff. Ze pakte een blok en begon erop te schrijven dat ze zo met elkaar konden praten, Maarten schreef kun je liplezen. Ze zei dat als ze hem wat beter kende en hij langzaam praatte dat wel zou moeten lukken. Toen vroeg ze of hij meeging winkelen, ze sleurden hem naar allemaal winkels en ze zetten de raarste dingen op hun gezicht en hoofd en hadden ontzettend veel plezier totdat de bedrijfsleider eraan kwam en vroeg of ze ook nog wat kochten, Maria had het niet gehoord dus Maarten tikte hem aan ze pakte de hoed van haar hoofd en zette het op de bedrijfsleider zijn hoofd en trok Maarten lachend de winkel uit. Ze schreef op haar blok: morgen weer afspreken? Ze spraken af bij Maria thuis om 12 uur. Toen hij thuis kwam vroeg zijn moeder meteen hoe het was en wat ze van hem vond. Hij vertelde dat ze doof was, ze zei; moet je daar nou wel aan beginnen kun je geen normaal meisje krijgen?  Maarten was boos en rende van tafel naar boven uit gewoonte zette hij de computer aan. Hij ging op Racing Maniak en vertelde tegen Weirdo over zijn afspraakje, hij vroeg meteen rare dingen zoals had ze grote tieten en zo. Om hem te pesten zei hij enorm. Toen kwam Maria online en vroeg wat enorm betekende. Sexy Lady begon het uit te leggen aan Maria. Weirdo verdedigde Maarten en hij zichzelf ook dat dat niet waar was. Maarten leerde het vingeralfabet uit zijn hoofd voordat hij naar Maria ging zodat hij haar daarmee kon verassen. Hij kwam bij haar thuis aan en stelde zich voor aan Maria’s vader en moeder zijn vader zei niet veel zijn moeder kon beter praten dan Maria zelf merkte hij wel. Toen ze naar boven gingen vroeg Maria waarom hij naar de conrector moest, dus hij vertelde het ze snapte het heel goed en vroeg of hij werd gepest hij vertelde op de basisschool heel erg en nu steeds minder. Hij liet ook zijn vingeralfabet zien dat hij zijn naam en Maria’s naam zo kon spellen. Maria vond het geweldig nam hem mee naar beneden en zo moest Maarten het aan haar vader laten zien. Toen hij begon met Meneer van Roon’s naam zag hij de mondhoeken van hem omhoog gaan en hij maakte een gebaar van het is al goed. Later vroeg Maria of hij gebarentaal wou leren, nou dat wou hij zeker wel..  Maandag was het een rustig dagje op school op een paar boze blikken na werd hij met rust gelaten, hij moest tot het 8e uur dus toen hij om 4 uur klaar was ging hij meteen naar Maria waar hij naar een kopje thee verder ging met gebarentaal leren. Toen hij thuis kwam was zijn moeder al boos vragend waar hij toch was geweest, bij Maria had hij uitgelegd, de volgende keer moest hij een briefje achterlaten. Ook had zijn moeder een afspraak gemaakt bij de stottertherapeut, vrijdag over 2 weken. Maarten vroeg nog naar een mobiel want die zou hij nog krijgen, zijn moeder gaf hem zijn mobiel. Maria had er ook een zodat ze konden smsen. De vrijdag over 2 weken was er al snel, Maarten’s moeder zei nog vergeet je therapie niet! Eenmaal op school kreeg hij een sms van Maria dat hij vanmiddag langs kon komen. Toen hij uit was ging hij ook meteen naar haar toe. Ze vroeg of hij zondag op haar verjaardag kwam natuurlijk zei hij ja, ze waren een beetje aan het klieren toen Maarten’s telefoon ging, het was zijn moeder. Shit de therapie dacht hij, hij zette zijn mobiel uit zodat hij geen ruzie kreeg met zijn moeder. Niet nu hij bij Maria was. Hij vertelde het en ze vond het jammer dat hij het had gemist. Toen hij eenmaal thuis was had hij knallende ruzie met zijn moeder dat hij het was vergeten, school had gebeld dat het niet goed met hem ging dat hij zijn huiswerk niet meer voor elkaar had, en dat allemaal voor een dove meid had zijn moeder gezegd. De verjaardag van haar kon hij wel vergeten zei zijn moeder. Maarten ging toch wel had hij bij zichzelf gezegd. zaterdags had hij in de stad een kettinkje voor haar gehaald en zondag had hij tegen zijn moeder gezegd dat hij bij Leon aan het computeren was. Maria deed de deur open en ze liepen naar de volle huiskamer hij gaf haar het pakje, ze maakte het open en vloog hem om de hals, ze liet het kettinkje omdoen en rende naar haar ouders die hem ook heel erg mooi vonden. Naar een paar pogingen om  Maria naast hem te krijgen zitten gaf hij het op en kwam er een tante van Maria naast hem zitten die en gesprek met hem begon te voeren, die was ook niet doof maar kon wel gebarentaal. Toen ze wegging kwam Maria met haar neefjes en nichtjes bij hem zitten Maria ging voor hem zitten op de grond en ze was aan het praten en lachen (gebarentaal) met haar nichtjes en neefjes, Maarten begreep er soms een beetje wat van, maar van meer dan de helft absoluut niets, hij voelde zich buitengesloten en had het gevoel dat ze over hem praatten. Hij vroeg zich af waar hij zichzelf toch in had gebracht hij hoorde hier niet thuis wat deed hij hier? Hij stond op pakte zijn jas en liep zonder wat te zeggen de deur uit. Hij hoorde Maria achter hem zijn naam roepen hij deed net of hij doof was en liep strak vooruit, tot uiteindelijk een arm hem vastpakte en hij zich geërgerd omdraaide. Ze schreef op haar blok wat er met hem was, hij schreef terug: Hoepel op ga terug naar je stomme dovenclubje. Maria was in shock, ze haalde het kettinkje van haar hals en legde het in Maarten zijn hand toen draaide ze zich om en liep weg, Maarten had meteen spijt van zijn uitbarsting en riep uit automatisme Maria’s naam wat ze uiteindelijk toch niet kon verstaan. Hij rende naar haar toe pakte haar hand stevig vast, uit de verte hoorde je een scooter hoog toeteren hij had haar vast en Maria hoorde het niet, ze trok zich hard en schopte tegen zijn schenen. Door de schrik liet hij haar los en schoot Maria naar achteren de straat op bij de scooter..  Meteen stortte Maarten zich naast haar neer er kwamen meerdere mensen aan die door elkaar riepen ze belden de ambulance en de politie kwam, de scooterbestuurder kwam erbij staan en begon helemaal te tieren over of ze doof was of zo, hij had zo vaak getoeterd, en Maarten kwam er niet bovenuit te zeggen dat ze écht doof was en dat ze het daarom niet hoorde. Maarten werd in het politiebusje gezet zodat hij kon afkoelen er kwam een agent bij hem en hij vertelde dat het zijn vriendin was, en dat ze doof was. Hij moest vertellen waar ze woonde en of hij gebarentaal kon zodat hij het aan haar ouders kon vertellen. Toen ze aankwamen deed Amber het zusje van Maria open Maarten probeerde met alle gebaren en zelfverzonnen gebaren te laten zien wat er aan de hand was. Eenmaal in het ziekenhuis wist de verpleegkundige ook al dat Maria doof was. De vader van Maria wou graag weten wat er aan de hand was Maarten loog hij kon het niet eerlijk vertellen ook al kwam hij er toch wel achter. Hij zei dat ze wat stoeiden en dat Maria niet had opgelet of er iemand aankwam. Ze had geen letsel opgelopen maar waarschijnlijk wel een hersenschudding ze moest nog een paar dagen in het ziekenhuis blijven. Toen ging zijn telefoon, het was zijn moeder waar hij toch wel niet was omdat  ze naar Leon was gebeld en dat hij daar niet was. Hij legde het een beetje uit, hing op en deed zijn telefoon uit. Meneer van Roon gebaarde dat hij hem naar huis zou brengen hij pakte Maria’s hand en zei dat hij snel terug zou komen ze keek hem niet aan, ze keek strak vooruit. Maria’s moeder zei dat ze zou laten weten hoe het morgen met haar ging. Toen hij thuis was verwachtte hij een uitbarsting maar zijn moeder vroeg hoe het met haar was en hij kon zijn verhaal en tranen kwijt. Hij kon die avond niet slapen dus rond een uur of 2 startte hij de computer op, hij ging naar Racing Maniak en nátuurlijk was Weirdo online ze praatten wat hij en vertelde over het ongeluk en dat ze doof was, toen vertelde Weirdo zelf dat hij ook stotterde maar dat hij in therapie was gegaan en dat het toen een stuk minder was geworden, zelf vertelde Maarten niet dat hij ook stotterde. De volgende ochtend had hij meerdere malen geprobeerd te bellen maar doordat hij stotterde dacht de vrouw dat hij een grap uithaalde dus legde ze op. In de pauze zat hij bij Kees, hij vertelde hem alles wat er was gebeurt hij vroeg naar zijn mobiel en het nummer van het ziekenhuis, hij wou best bellen. Toen Maarten zijn mobiel pakte zag hij een smsje van de vader van Maria, het ging goed met haar maar hij moest niet komen. Maarten schrok maar hij wist toch van hemzelf dat hij wel zou gaan. Toen hij uit was fietste hij naar het ziekenhuis hij zag Maria’s vader, hij keek hem niet boos aan eerder teleurgesteld hij wou hem zo graag gebaren dat het hem zo erg speet maar hij kon het niet. Hij ging naast Maria staan. Maria keek niet erg vriendelijk toen hij binnenkwam maar haar uitdrukking werd wel steeds zachter hij pakte het blok en schreef op hoeveel spijt hij ervan had. Ze knikte maar hij zag aan haar dat het haar nog steeds niet goed zat, hij ging op zijn knieën en hief smekend zijn hoofd omhoog Maria lachte. Hij stond op pakte het kettinkje uit zijn zak liet hem vragend zien, Maria boog naar voren en hij deed hem om. Maarten schreef dat hij in haar wereld wou zijn maar dat het een vergissing was en dat het niet mogelijk was. Maria schreef terug: dat hij wel in haar wereld hoorde bij de doven en bij de horende en hij moest wel naar de stottertherapie gaan vond ze. Hij schreef dat hij zich ervoor ging inzetten en dat zijn moeder een afspraak maakte, Maria schreef dat het heel goed van hem was. En Maarten hoopte dat hij in de toekomst zelf kon bellen voor een afspraak.

 

 

3. Over de auteur.

 

 

   

Ellen de Wachter is geboren op 9 mei 1959 in Utrecht. Ze haalde haar doctoraaldiploma Nederlands Recht.

   

Naast het schrijven van boeken is zij fulltime moeder en huisvrouw. Totdat ze haar tweede kind kreeg (1992) deed ze redactioneel en juridisch werk bij de afdeling preventie van de Rotterdamse Brandweer.

   

Ze is getrouwd met Theo, en heeft een dochter Saskia, geboren in januari 1989 en een zoon Matthijs, geboren in januari 1992, en twee parkieten: Nippy en Rocky. Ze wonen in Rotterdam vlakbij de van Brienenoordbrug.

 

4. Over het boek.

De illustratie op de voorkant van het boek is een jongen die achter de computer zit, dit heeft te maken met het boek omdat Maarten stottert en hij als hij typt gewoon zonder te stotteren kan praten met anderen, hij ontmoet zo ook Maria zijn vriendin.

Dit boek is aan niemand opgedragen. Gepest op school, het gebeurt heel vaak zo ook met Maarten en de leraren zien niks. Hij ontmoet Kelly (Maria) op een open plek in de stad, ook dat gebeurt vaak als je mensen voor het eerst ontmoet een bibliotheek of ergens in een park. Het is geschreven in de Ik-vorm dus de Ik-perspectief aangezien Maarten alles verteld wat er gebeurt. Het verhaal heeft een open einde, Maria belandt in het ziekenhuis door een ongeval en op het laatste zegt ze alleen dat hij in zijn leven hoort en dat hij naar die stottertherapie moet gaan. Je weet niet of het goed komt tussen hem en Maria en of Maria nog uit het ziekenhuis komt of dat ze overlijd.

  

5. Leeservaringen

Ik vond het een ontzettend bijzonder boek en erg aangrijpend, zoals in dit boek duidelijk te zien is zijn mensen niet altijd wie ze achter de computer blijken te zijn. Maarten die leek als een vlotte prater stottert ontzettend, en Maria wiens uitspraak op de computer al niet goed was die in het echt doof was. Ik vond het mooi omdat ze bij elkaar kwamen 2 mensen met een handicap bij wie het allebei niks uitmaakte. Maarten’ zijn moeder was het er niet helemaal mee eens, die snapte niet waarom hij niet een ‘normaal’ meisje nam, waarom nou weer een doof meisje?! Het gedeelte in het huis van Maria met haar verjaardag boeide me veel, dat het haar zelf niks uitmaakt dat ze doof is en dat ze via gebarentaal kon praten met haar familie. Ook snapte ik dat Maarten zich niet thuis voelde, hij was nou eenmaal niet doof hij leerde het gebarentaal dan wel maar zo goed kon hij het niet. Hij had telkens het gevoel dat ze over hem zaten te praten. Toen Maarten wegliep, Maria hem achterna ging endat ze onder de scooter was gekomen waardoor Maarten niet kon vertellen hoe hij zich nou voelde en waarom hij wegging vond ik geen leuk stuk. Zelf vind ik het jammer dat het een open einde is ik zou graag weten of Maria nog weer beter werd. Ik heb er veel plezier aangehad dit boek te lezen.

 

6. Verwerkingsopdracht

Ik koos een ander slot voor het verhaal: Naar een paar weken ging het weer goed met Maria, ze was nog wel een beetje in shock van het ongeluk maar voor de rest ging het goed hij werd op de hoogte gehouden door de moeder van Maria. Maarten ging naar de stottertherapie en het ging telkens beter met zijn praten, op school ging het beter hij werd nauwelijks meer gepest Davey en Mike zijn uiteindelijk van school gestuurd en iedereen deed normaal tegen hem ondanks zijn handicap. Hij zat nog wel steeds bij Kees aan tafel die tot zijn verbazing opeens meer begon te praten hij vertelde nu zelf ook dingen maar luisterde nog wel net zo goed. Hij sprak na lange tijd weer af met Maria omdat ze hem even niet wou zien. Ze maakten het weer goed en Maarten legde nog een keer uit waarom hij was weggelopen en wat hem dwarszat. Maria nam hem mee naar haar huis en Maarten bood zijn excuses aan haar ouders voor zijn gedrag en dat het door hem kwam dat Maria wel dood had kunnen zijn. Haar ouders accepteerden zijn excuses, een paar maanden later waren Maria en Maarten nog steeds bij elkaar Maarten kon bijna vloeiend gebarentaal en Maria had hem nog een kans gegeven, ook de moeder van Maarten vond Maria nu goed.  En ze hebben nooit meer zo’n ruzie gehad.